Mijn eigen traject: van borstkanker naar menopauzeconsulente
In februari 2019 kreeg ik de diagnose borstkanker. Vijf jaar eerder had ik al huidkanker gehad, maar dit keer volgde een zware behandeling: verschillende soorten chemo, met het verlies van mijn haren, daarna een operatie en bestralingen. Nadien probeerde ik hormoonmedicatie, maar de bijwerkingen waren zo zwaar dat ik na 2,5 jaar moest stoppen.
De chemo zorgde ervoor dat ik meteen in een chemische, vervroegde menopauze terechtkwam. Op dat moment wist ik echter niet of de klachten die ik ervaarde nu van de kanker kwamen, van de behandeling, van de stress of van de menopauze. Niemand sprak daar spontaan met mij over. Ik sliep slecht, voelde me soms tachtig jaar oud, had last van brainfog, vermoeidheid, droge slijmvliezen met blaasontstekingen, spierpijn, duizeligheid, oorsuizen, huilbuien en agressieve uitbarstingen. Het was zwaar, en vaak kreeg ik het gevoel dat ik er maar mee moest leren leven.
In het ziekenhuis werd ik heel goed behandeld, maar zodra de medische behandeling erop zat, kwam ik in een soort zwart gat terecht. Je ziet de oncoloog nog geregeld en kan eventueel een oncopsycholoog spreken, maar de menopauzale klachten bleven onderbelicht. Niemand legde mij uit waarom ik me voelde zoals ik me voelde. Pas als je zelf vragen stelt, krijg je soms antwoorden. Maar je moet eerst zelf weten wat je eigenlijk moet vragen.
Het kantelpunt kwam onverwacht: mijn mama gaf me een artikel uit de Libelle over menopauze. Ze herkende veel van mijn klachten en dat zette mij aan het denken. Helemaal onderaan het artikel stond één zinnetje: "Heb je nog vragen, dan kan je terecht bij een menopauzeconsulente." Ik wist niet eens dat dit bestond! Waarom had niemand mij daar naar doorverwezen? Toen ik begon te zoeken, kwam ik terecht bij de postgraduaatopleiding Menopauzeconsulent aan Vives in Kortrijk.
Ik twijfelde geen seconde en schreef me in. Door mijn klachten zocht ik sowieso naar meer dagwerk en een nieuwe focus voor mijn praktijk. De opleiding bracht me ontzettend veel: wetenschappelijke kennis, praktische adviezen, maar ook persoonlijke groei. Ik ontdekte dat ik zelf nog klachten had die ik nooit had gelinkt aan de menopauze. Ik leerde hoe groot de impact van de overgang kan zijn, ook als je weinig klachten ervaart. En misschien nog belangrijker: ik leerde dat wij vrouwen zelf het heft in handen moeten nemen en ons lichaam beter moeten leren kennen.
Vandaag wil ik vanuit mijn eigen ervaring en mijn opleiding andere vrouwen ondersteunen. Ik draag vrouwen met borstkanker een warm hart toe. Voor hen is hormonale medicatie vaak geen optie, maar dat betekent niet dat er niets kan. Er bestaan zoveel andere adviezen en manieren om de kwaliteit van leven te verbeteren.
Als menopauzeconsulente wil ik een luisterend oor bieden en samen met vrouwen zoeken naar manieren om hun leven opnieuw op de rails te krijgen. Ik wil hen helpen omgaan met stress, angsten en emoties, en vooral: ik wil dat ze voelen dat ze er niet alleen voor staan.